یه مدتیه یه طرحی تو ذهنم جرقه خورده بود اما حالا که نزدیک اربعین حسینی هستیم موقع خوبیه تا اجراش کنیم به حول و قوه الهی و به مدد امام حسین علیه السلام

قرار شده تا خاطراتمون رو درباره چادر ( تاج بندگیمون) و حجاب هر چند تکراری باشه تو وب بذاریم

منم با این قلم دست و پا شکستم میخام شروع کنم و یا علی بگم

البته به همفکریتون نیاز دارم تا بتونم بهتر پست بذارم

توکلت علی الله...

بسم الله . . .

هــوا ممنونمـــ...

گرم كه می شوی،

تازه می فهمم

لذت حجاب را . . .

لذت بندگی را . . .

طعم شیرین انجام تکلیف را در هرم هوایت حس می کنم . . .

در آینده ای نزدیک

نگاهی به دور و برت بینداز

یک وقت هایی می شود که

خودت را

تنها

چادریِ- کلِ خیابان می بینی

لبخند بزن، رو به آسمان کن و بگو:

خدایا
ممنونم که بهم اجازه دادی بین همه ی این آدمای رنگ وارنگ یه دونه باشم.

شک نداشته باش که این یک فرصتِ ویژه است تا برایِ او (خدا) هم یکی یک دانه باشی..

هشدار!

چادری ها زهرایی نیستند!

اگرپهلویشان درد دین نداشته باشد...

چادری ها زهرایی نیستند!

اگر زینبی را برای کربلای پسرش مهدی نداشته باشند...

چادری ها زهرایی نیستند!

اگرمنتظر یوسف گمگشته ای نباشند...

چادری ها زهرایی نیستند!

اگر فکرشان،هدفشان،راهشان،نگاهشان،عشقشان و حجابشان فاطمی نباشد...

 

امروز شیطان شدیـــــ............چشم های پسران را

فرداییـــــــ زود...........شیطان می شوند هزاران چشم..........دل همسرت را

حواست باشد بانو!

چیزیـــــ ك عوض دارد گله ندارد!